Er wordt mij regelmatig gevraagd waarom ik het vak van uitvaartbegeleider uitoefen. Mensen die te maken hebben met verlies doen de dagelijkse maskers die ze dragen even af. Ik vind het erg bijzonder om in deze periode met mensen samen te mogen werken.
Ook vragen mensen regelmatig: ‘Maar ben je dan niet alleen maar met verdriet bezig?’ Zo zie ik het niet. Ik mag schoonheid toevoegen en regelwerk uit handen nemen om het afscheid dragelijker te maken. Als ik bij een familie thuis kom, weten ze op dat moment meestal niet goed wat te doen. Op die momenten ben ik op mijn sterkst. Nadat de overledene is verzorgd wordt er een planning gemaakt, dat geeft rust. Als er weer enigszins overzicht is voor de familie dan kunnen we invulling geven aan het afscheid. Het beroep van een uitvaartbegeleider is voor mij het mooiste vak wat bestaat.
Een persoonlijk afscheid is maatwerk en vraagt om een creatieve aanpak. Van nature ben ik iemand die verbind en dat kan ik tijdens mijn werk goed gebruiken. Ik voel me erg dankbaar om een bijdrage te mogen leveren in een kwetsbare tijd.
De nacht voor de uitvaart slaap ik wel eens minder goed. De gedachte die dan overheerst is: morgen moet alles vlekkeloos verlopen. Na de ceremonie valt alles weer van me af. Het is vanzelfsprekend dat het me aangrijpt wat ik te horen en zien krijg. Wat ik me altijd realiseer is dat het niet mijn verdriet is, ik mag het verlichten en schoonheid toevoegen daar waar dat kan.
Meer weten over deze uitvaartbegeleider?
Nieuwsgierig geworden? Of Wil je kennis maken? Dat kan, ik kan je altijd helpen door je uitvaartwensen in kaart te brengen. Dan kunnen we kennismaken en hoef jij nooit meer over je eigen uitvaart na te denken.
