Wanneer je iemand verliest voel je je verdrietig, leeg en soms eenzaam. Somberheid of boosheid kan ook het overheersende gevoel zijn. In de praktijk zie ik ook nog wat anders. Iets wat zich voordoet wanneer iemand overlijdt na een periode van ziekte en langdurige, intense zorg.
In zo’n situatie werd er veel van de mensen om deze persoon heen gevraagd. Ze wisten niet waar ze aan toe waren. Het dagelijkse leven werd ontwricht en er ze hadden extra taken die emotioneel zwaar waren. Bij een overlijden begrijpt iedereen het verdriet en somberheid. Maar voor de nabestaanden valt er in deze situatie ook een bepaalde spanning weg.
De nabestaanden kunnen dan naast verdriet ook opluchting voelen wat dan weer vaak een schuldgevoel met zich meebrengt. Het ervaren van die opluchting zegt niet dat je niet van iemand hield, maar dat je heel veel hebt gegeven in een moeilijke periode. Daarom mag die opluchting ook gevoeld worden.
In de week van de uitvaart heeft iemand een keer tegen mij gezegd, ‘ik krijg weer energie’. Terwijl er intens verdriet was door het verlies. Deze nabestaande had met heel veel bezieling zorg gegeven tijdens de laatste levensfase. In het verdriet van het verlies werd tegelijkertijd vernieuwde energie voor het leven gevonden. Dat kon alleen omdat er erkenning was voor het verdriet en de opluchting. Dus ja, de opluchting mag er ook zijn.
Wil je alle columns lezen? Lees verder
Volg ons ook op LinkedIn LinkedIn
